• Het is bijna kerst en dus is automatisch ook het einde van het jaar dichtbij. Veel mensen vinden het dan nodig om terug te kijken op het afgelopen jaar en er worden allerlei prijzen uitgereikt aan onder meer sporters. Tijdens een gala, waarin we onze geliefde sporters in andere kleding zien dat we van ze gewend zijn, worden de allerbesten gelauwerd, waarbij we kunnen luisteren naar vaak dezelfde soort speeches en kijken naar tranen van geluk.

    Wellicht zijn er sporters bij die hier heel gelukkig van worden, maar The Captain begrijpt het allemaal niet zo. Waarom willen we zo graag de verschillende sporters, die stuk voor stuk een geweldige prestatie hebben geleverd, met elkaar vergelijken? Gelukkig voor The Captain is een van de grootste Formule 1-coureurs het helemaal met hem eens, zo geeft Max Verstappen aan dat hij alleen prijzen wil pakken in zijn auto en niet tijdens een gala.

    Het is voor Nederland een rijk sportjaar geweest, waardoor de genomineerden zonder uitzondering geweldige sporters zijn en wie ook uitgeroepen wordt als sportman, sportvrouw, sportploeg, paralympische sporter of coach van het jaar, het is altijd een verdiende winnaar.

    Maar waarom?
    Waarom vergelijken we appels met peren?

    Hoe bepaal je nu dat Matthieu van der Poel beter is dan Max Verstappen of dat Sarina Wiegman een betere coach zou zijn dan Erik ten Hag. Omdat dit bijna niet te doen is, heeft de verkiezing tussen al deze kanjers dan ook vaak meer weg van een populariteitsverkiezing dan dat de allerbeste ook echt wint. Als je toevallig uitkomt in een sport die wat minder op TV komt, maak je minder kans, net als sporters die voor de camera wat minder frivool ogen dan hun tegenstander.

    Laten we het er maar op houden dat het voordeel van een avond als deze is dat we de mooiste sportmomenten van het jaar nog eens voorbij zien komen en laten we daar dan maar optimaal van genieten.