• Geweldige comeback Dubbeldam JO9-2
  • Er is weer een hoop gebeurt de afgelopen week in JO9-2 JM wereld afgelopen week. 
    Afgelopen zondag waren de kids onderdeel van de trainingscursus waar onze giganten Marco en Carlo ook aan meedoen. 
    Een dag na de wedstrijd konden zij het verlies tegen Hardinxveld direct van zich afschudden tijden deze extra trainings sessie. 
    Zichtbaar veel plezier hadden de kids tijdens de training. Ze kregen ook nog oefeningen van andere trainers voorgeschoteld en zo maakte ze er een leuke zondagochtend van. 
     
    Ik moet als objectief journalist wel even iets bekennen of eigenlijk rectificeren/ nader verklaren.
    Vorige week had ik u over het wel en wee binnen de oudersgroep onder andere over Martijn bericht. 
    En nee hij staat niet meer op de parkeerplaats van Hardinxveld. En ja hij heeft nog erg veel last van zijn achilliespees. 
    Maar ik moet even iets recht zetten, De beste man zit momenteel in de lappenmand en heeft de poot in het gips. 
    Het was dus absoluut geen aanstellerij. Sterker: Het schurkt haast tegen de Hulk-achtig gedrag aan dat Martijn er vorige week zaterdag EN zondag gewoon bij was.
    Ondanks zijn immense pijnen en bijna niet uit te houden kramp invloeden die dit kwetsuur te weeg bracht. We hebben een waarde held in ons midden. 
    Wat nou men flue? Wat nou mannen zijn kleinzerig. Wat nou mannen hebben lage pijngrenzen! NEEN,lieve lezers. Niets van dit alles. 
    Dus een ieder die Martijn de komende tijd tegenkomt: geef hem een knuffel. Aai hem over de bol. Steun hem in deze zware tijd. Alvast dank! 
     
    Over na de orde van de dag: De wedstrijd van vandaag! 
    vandaag stond DFC op het programma. Er waren echter wel wat organisatorische uitdagingen. Ohja? Ja! 
    Wat dan? Dat ga ik u vertellen. Onze Marco was vandaag helaas nodig om de orde te handhaven op hoger niveau dan onze geliefde hobby voetbal.
    We moesten het zonder hem stellen. En dus had uw verslaggever vandaag een dubbel rol. Namelijk die van scheidsrechter/ verslaggever.
    Want joh: dat fluiten bij ons stelt toch niks voor, waren de woorden van onze Carlo. Hierover later meer. 
     
    We hadden vandaag 2 wissels want Esmee was net als vaderlief vandaag niet van de partij. En nee, voor er weer verhalen opduiken, Esmee ging iets leuk doen.
    Zij hoefde deze zaterdag niet met PapaMarco mee ;-) 
    De kids waren alllemaal ruim op tijd aanwezig om vandaag een topprestatie neer te zetten. Zoals altijd natuurlijk! 
    Vandaag ging Juul in het doel de eerste helft om vriendin Esmee te doen vergeten. 
    Vanaf begin van de wedstrijd was duidelijk dat we tegen een lastig ploegje speelde met daarin ook 1 bijzonder kereltje bij de opponent. 
    We begonnen dan ook tikje angstig. En lieten ons een beetje het kaas van het brood eten. Spreekwoordelijk gezien dan natuurlijk. 
    Daan en Fayen hadden het achterin erg druk en Luka moest ook veel meters maken om Stijn en Johnny te ondersteunen. 
    We kwamen via Luka nog wel op gelijke hoogte maar erna was het vooral tegenhouden. DFC kwam tot 5-1 voorsprong. 
    Het tweede kwart van helft 1 hadden we de schroom van ons afgegooid en we streden als Dubbeldamse leeuwen voor iedere meter. En via Loekinho kwamen we er een aantal keer goed door. 
    En we wisten ook tot scoren tot komen hierdoor via Loek en Stijn die een neusje voor de goal bleek te hebben. 
    Achterin hielde Fayen en Daan en ook Rashid het geweldig vol en hielde nog ontzettend veel tegen. Johnny was als vanouds aan het stofzuigen en komisch duo Loek en Luka hadden de flow ook weer lekker te pakken.
    Ze maakte het de verdediging van DFC erg lastig. 
     
    In de rust nam trainer Carlo nog even alles door middels een aantal goede aanwijzingen en briljante tips. 
    Om zo onze man (en vrouw) schappen goed voorbereid het sompige gras in te sturen en wenste ze nog sterkte met deze niet alleen kale maar ook blinde scheidsrechter.
    Bedankt Carlo. Enfin, we gaan naar deel 2 van deze knotsgekke pot voetbal. 
     
    De ouders hadden het langs de kant er ook al over. Er hing iets in de lucht. De ploeg had een soort grimas op de smoeltjes.
    Ze wilde er even flink tegenaan gaan! En dat bleek wel. Want de 2e helft was geweldig! Trainer Carlo had duidelijk de juiste snaar geraakt. Wat een topper. Onze Carlo.
    Het uit elkaar halen van onze Siamese tweeling Marco en Carlo werd op voorhand als iets negatiefs gezien. Maar ze fuinctioneren dus ook nog zonder elkander. Geweldig.
    Dit kan nog wat moois worden vandaag.
     
    De sfeer werd iets grimmiger toen dubbeldam ook de 5-4 snel maakte en er langs de kant hartslagen van 195 werden gemeten en de nagels, die door de spanning gebeten werden, je om de oren vlogen.
    Het waren overigens geen groene, gele of blauwe nagels dus ze waren vermoedelijk niet van Noortje. Dit geheel terzijde. Ook niet van Martijn. Want die was er vandaag niet bij. Geen idee waarom overigens. 
    Gelukkig wel goed vertegenwoordigd door zijn betere helft en vader. 
    De spits van DFC was ook zichtbaar geirriteerd en begon wat eigenaardig en rebels gedrag te vertonen. Hij had Luka al even getoucheerd en als klap op de vuurpijl gaf hij ook Loek nog even een zaaier. Beetje jammer allemaal. 
     Uiteraard op de voet gevolgd door uw scheidsrechters van dienst. Die duidelijk de verkeerde wedstrijd had gekozen om zich vrijwillig aan te melden als referee.
    Hoewel vanaf de zijkant door vele supporters: Danny TAKKELIE TAKKELIE TAKKELIE werd gezongen. Dank nog daarvoor.   

    Langs de kant was Paparazzi Noortje inmiddels niet de enige met een scherp oog voor foto's en filmpjes. Ook de tegenstander was driftig aan het filmen.
    De exacte reden hiervoor was niemand geheel duidelijk maar let op want ze heeft filmpjes! 
    Dit laatste is vrij cryptisch en daarmee moeten we het maar doen. Want Marco adviseerde op afstand om gedurende de loop van het onderzoek hier verder geen media aandacht aan te geven. 
    Maar genoeg hierover, de wedstrijd was immers nog altijd gaande en ging qua spanning naar een ongekend hoogtepunt en naderde de climax. 
    Trainer Carlo hield het ook haast niet meer. Zelfs zijn stem sloeg een keer over. Dan weet je dat iemand er echt lekker in zit! Maar niet zomaar. Want de 5-5 vloog inmiddels tegen de touwen!
    Wat een ontknoping. wat een wedstrijd. Wat een spanning!! 
     
    Net voor tijd kregen we via Juul en Luka nog kansen op 6-5 maar dit mocht helaas niet zo zijn. Ze zagen hun pogingen net voorlangs of naast gaan.
    Maar we kunnen ontzetttend trots zijn. Want wat hebben ze gestreden met elkaar. van 5-1 achter naar 5-5. Klasse met hoofd Kaa(l). 
    De supporters hadden even nodig om bij te komen. Massaal elkaar knuffelend ging ze van het veld af. De tranen op de wangen bungelend. Want was dit geweldig om naar te kijken. 
     
    Hiermee sloten we de 3e fase van dit seizoen af en gaan we ons opmaken voor de laatste fase. Nu even 2 weken geen wedstrijd. 
    En dus ook geen verslagen. de voortgang van Martijn kunt u wel volgen via onze speciale info site: www.achillespeaceout.nl 
     
    Voor nu nog een fijn weekend en tot de volgende!