•  

    Het eerste verslag behoeft wellicht enige uitleg. Daar jullie trouwe lezers natuurlijk gewend zijn de verslagen van JO10-1 te lezen zal dit dus de rest van het seizoen JO11-3 zijn. Doordat er een aantal spelers bij gekomen zijn en het idee was gekomen om, als soort voorwerk voor komend seizoen, alvast te gaan wennen aan het grotere veld en de ruimtes die daar bij komen kijken alvast de stap te maken naar de JO11. Dit is uiteraard in goed overleg gegaan met de ouders, Raad van Commissarissen, Hoge raad, spelers en de perschef van JO10-1. 

    Vandaag stond dus de eerste wedstrijd op het programma op het grotere veld. Niet meer 42x30 maar gewoon een half veld (op een paar meter na). Niet meer 6 tegen 6 maar 8 tegen 8. En vanaf nu dus ook 2x 30 minuten. Een flink aantal veranderingen dus. Maar er was de laatste weken zeer goed en fel getraind op de looplijnen, hoog drukzetten, balletje laten gaan, uit de duels blijven, de bal het werk laten doen etc etc. We hadden dus zeker het gevoel dat de mannen van de kakelverse JO11-3 er klaar voor waren. 

    En de ingrediënten waren nou niet bepaald florissant te noemen. Fikse regen, natte sneeuw, windkracht hoendaattafitta en stormachtige omstandigheden teisterde ons kikkerlandje al dagen lang. En dan kwam er als klap op de vuurpijl nog eens vrieskou bij. Maar onze tegenstander beschikt over kunstgras dus over afgelastingen wilde zij nimmer weten. Echte mannen gaan ook de wei in met -3 leek het motto van deze ochtend. 

    Het was nog even wennen voor een aantal ouders. Zo de eerste keer weer na de winterstop. Een aantal afspraken leek even te zijn vervaagd in het geheugen. Kan komen door een overload aan Kalkoen. Of een glaasje wijn of bubbels te veel met de kerst danwel Oud en Nieuw. Het kan allemaal. Hoe dan ook was pakweg 50 % van de spelers te laat. Ik noem uiteraard geen namen. Dat zou imagoschade kunnen opleveren. En zoals vaker gezegd ben ik een objectief journalist en er niet op uit om te scoren. Daar hebben we immers onze spelertjes voor. Enfin, ik dwaal af. Terug naar de wedstrijd. 

     

    De opstelling van vandaag waarmee wij Wieldrecht gingen bestrijden was: 

    Tygo in goal uiteraard

    Liam, Floris en Cas achterin. 

    Als schakelspeler (midmid) speelde Teun en voorin begonnen we met Ewout, Luca en Robin. De wissels waren Emmanuel en Chano. 

     De wedstrijd begon. De spanning was van de hoofdjes af te lezen. Want we speelde tegen vele grotere jongens (zie afbeelding) die veel ouder waren. Maar bij het passeren van de eerste minuten merkte Dubbeldam dat er hier iets te halen valt. En wel 3 dingen. Namelijk 3 punten. Het veldspel was heel behoorlijk. Er werd veelvuldig gezocht naar de zijkanten waar zowel Liam als Cas de nodige ruimte had. 

    En via spelverdeler Teun, die een dijk van een eerste helft speelde, werd ook vaak de juiste oplossing gevonden en zodoende vonden we regelmatig Ewout, Luca of Robin die voorin de boel lekker bezig hielde met veel acties en wisselingen van positie. Het leek af en toe te duizelen bij de Wieldrechtse defensie. Liam vond vanaf rechts telkens de vrije man in zowel Luca als centrale man als wel in Robin die als rechtsbuiten veelvuldig zijn man opzocht. Vanaf links maakte Cas ook veel ruimte voor Ewout en maakte hij vaak de juiste keuzes. Als centraal rustpunt was Floris weer opvallend kalm. Vorig jaar wel eens Beckenbauer genoemd. Maar je kan hem ook gerust Wim Hof gaan noemen. Heeft deze man wel een hartslag? Altijd die rust over zich. Kalm rondspelend en telkens de zijkanten aanspelen om weer een pracht aanval op de mat te leggen. 

    We kwamen dan ook snel en makkelijk op voorsprong. Nog in het eerste kwart stond er al 0-3 op het bord. Chano en Emmanuel die inmiddels waren ingevallen voor Robin en Ewout waren ook telkens gevaarlijk door hun snelheid en mooie acties. Chano spelend centraal in de spits week ook veel uit naar de buitenkant waar hij door zijn 4 versnellingen en turbo stand een nachtmerrie is voor iedere verdediger. Zo liepen we nog voor rust uit naar 0-5. Tijd om te gaan rusten. 

    In de rust waarschuwde trainer Dave nog voor gemakzucht en hamerde er op om het veld groot en breed te houden, niet te gaan ‘pingelen’en om elkaar te blijven aanspelen en niet de ballen te gaan brengen. De mannen knikte allemaal heel instemmend op dit relaas van de trainerT. Tuurlijk. Zeker. Absoluuuuut! Dat waren de krachttermen die er op volgde… 

    Nu bleek dit toch in het eerste kwart van de 2e helft niet helemaal te rijmen met het vertoonde spelbeeld van dat moment. Een kink in die spreekwoordelijke kabel. Jazeker! Het spel was niet meer zoals het eerste bedrijf. Foute passes. Slechte aannames, postbodes die de bal gingen bezorgen en meer van dat soort fratsen! Niet menselijks leek onze mannen vreemd. Gelukkig maar. Er moet uiteraard wel ruimte blijven voor verbetering. 

    Gelukkig werd het naarmate de tijd verstreek steeds weer ietsje beter en speelde Luca als “nr 10”wel erg sterk en was overal aanwezig en met mooie steekpasses wist hij telkens onze voorwaartse Robin, Chano en Emmanuel te vinden. Zo werd er ook nog lustig op los gescoord in het laatste kwart van deze wedstrijd. Volgens betrouwbare bronnen was het uiteindelijk 0-9. Maar dat kan ook 0-8 zijn geweest. Hoe dan ook: een klinkende overwinning. 

    Maar beste meneer perschef hoor ik u denken. Waar was Tygo dan? Deed hij niet mee? Hij komt helemaal niet in het verslag voor. Jawel hoor mensen. Maar onze kersverse topkeeper in wording had verdomd weinig te doen vandaag. Hij had ook zijn breiwerkje kunnen meenemen. Of een potje kunnen gaan borduren. Maar hij is toch geen 82? Ohnee. Touche, lieve lezers. Maar met een Nintendo Switch of zijn iphone had hij zonder problemen leunend tegen de doelpaal een spelletje kunnen spelen en dan had de eindstand vermoedelijk hetzelfde gebleven. Maar hij stond er wel. Als een waar krijger zijn doel te verdedigen. En daar waar nodig greep hij in of speelde hij soms mee in het spel achterin. De kou trotserend. Kletsend met papa Walter die even een traantje wegpinkte zo nu en dan want ja Wieldrecht was toch zijn cluppie. Gelukkig spelen “wij” ook in het zwart wit! 

    Hoe dan ook een heerlijke eerste pot. Met mooie aanvallen, dito goals en prachtig veldspel. Hier moeten we op voortborduren. Hard blijven trainen met elkaar dan komt dit zeker goed.

     

    Voor nu nog een fijn weekend nog en tot de volgende!

     

    Perschef JO10-1  JO11-3