• Er is een hoop gaande in de wereld. Oorlogen her en der. Politiek is het een zooitje in Nederland. Ajax wint niet eens meer thuis van NAC. Opwarming van de aarde. Maar de grootste, meest ingrijpende verandering kunnen we toch wel de overstap van Zondag naar Zaterdag noemen. Oke we waren misschien de laatste der Mohikanen. Met we bedoel ik dan oud Zondag 2, ervoor Zondag 3. Toch een begrip binnen de vereniging. Niet door het voetbal perse maar vooral door alles eromheen. De randzaken.  Allemaal ‘zondag’ mannen. Hoe zou dat gaan op zaterdag?... 

    Tja, waar zou ik eens beginnen. Het is zolang geleden dat ik jullie heb mogen verblijden met een journalistieke update over ons sterrenensemble. Er zijn een aantal wijzigingen geweest. Een paar nieuwe erbij. Wat wij heel leuk vinden. Een aantal verlaters. Sommige door andere interesses. Sommige die eindelijk inzien dat ze niks kunnen. En een die echt in het rijtje 40-45 verraad valt. De NSB(osman) was er niks bij. Maar ik noem uiteraard geen namen. Het zou kunnen dat ik er een andere alinea nog 1 of 2 op terugkom. Waarvan akte. 

    Laten we beginnen met de nieuwelingen. Zij verdienen uiteraard een mooie introductie. Te beginnen met Rico alias Skipper. Een voetballende grootheid binnen Dubbeldam. Veelal in 2 gespeeld maar ook zelfs in het eerste. Mag wel god op zijn blote knietjes bedanken dat hij ooit in een 1e elftal heeft mogen hobbelen maar dat geheel terzijde. Haast een gevalletje  “Wat kan die jongen Hockeyen he!” Maar we zijn ontzettend blij met zijn komst. Althans. Niet allemaal. Kappie Wappie heeft al een paar corrigerende tikkies gehad van Skipper. “De bal was wel in de buurt” legt Rico uit. “En ik heb die Wappie nooit gemogen. Met zijn oranje doppie”, aldus Skipper. 

    Andere nieuwkomer is Mischa. De ietwat luie linkspoot met een neusje voor de goal en een fluwele techniek. Wellicht soms ietsjepietsje licht ontvlambaar. Maar daar hebben we er toch al een paar van. Dus ook Mischa heten wij van harte welkom. We hopen dat we maar vaak om je nek mogen hangen. 

    Ook Youri de Bruijn zal ons zo nu en dan komen helpen als we omhoog zitten met de spelers. Gezien onze fitheid van de selectie zal dit niet vaak zijn hoor. Alleen de even en oneven weken. We zijn in ieder geval blij dat we een kwaliteitsinjectie hebben toegevoegd aan onze toch steeds meer verlepte selectie droeftoeters. Maar met Youri hebben we weer een speler met diepgang en een mooie actie en ook scorend vermogen. Kort samengevat eigenlijk alles wat Nick, onze spits van vorig seizoen, niet heeft. Welkom, Youri. We hopen dan ook dat je veel supporters meeneemt zoals papa Ron (alias Manis Elvu) en de rest van de Dubbeldam familia! 

    Dan hebben we nog last but not frikadeleast: Pim Versluis. Een aanpassingen in de goal kon opzich geen kwaad. Los van het feit dat onze huidige keeper tegenwoordig niet meer alleen in de goal klemvast is konden we sowieso wel een betrouwbare doelpost gebruiken. Met Pim halen we een topper in huis. Zowel als keeper als voor in de groep. Welkom, Pim! 

    Onvermijdelijk is dan wel de verlaters/ verraders nog even te noemen. Ik wil u natuurlijk wel goed op de hoogte houden en de zaken objectief even voorschotelen. Een aantal stoppers zijn gewoon natuurlijke selectie uiteraard. Arne heeft te laat gelapt en mag dus dit seizoen helaas niet meedoen. Hij zou het moeten doen met vlagbeurten en trainingspartijtjes. Dit zijn nou eenmaal de keiharde straffen. “ Als je je hypotheek niet betaald wordt je ook uit je huis gezet” aldus Nick. Het zijn gewoon de standaard regels. Als ik mijn tanden ergens in zet dan doe ik dat gewoon goed.”

    Dan hebben we nog hoofdpijn dossier Jespertje. Is hij gestopt? Is hij ooit begonnen? Kan je wel van stoppen spreken als je in 7 seizoenen 100 minuten hebt gemaakt waarvan 90 met pijn. Het is een lastig dossier. Het is dat hij met zijn olijke snuit en altijd vrolijke grimas iedereen aan het lachen maakt. Het is dat hij nooit een negatief geluid laat horen waardoor iedereen hem graag ziet komen. Het is dat hij wel op tijd gelapt heeft. Al deze factoren maken het lastig hem echt uit de groep te gooien. Dus je kan het een soort gedoogbeleid noemen. We zien Jespertje door de vingers. Zo moet je het eigenlijk zien.

    Een aantal andere afhakers die je wellicht niet eens gemist hebt als trouwe lezer danwel supporter. Denk hierbij aan Patrick Stolk. Dubbel verraad want hij is ook nog eens vertrokken naar de buurman. En wegens zijn Karelklutsknie perikelen is hij niet meer inzetbaar. 

    Rick klootwijk kan je haast geen afvaller noemen. Die heeft nog minder gespeeld dan Jespertje. Dat is niet veelzeggend, dat is alleszeggend! Hier gaan we dan ook geen verdere energie insteken. Een vraag nog wel namens ons: Waar is RYYYYYYYYan? 

    De Gnoe is ook niet officieel afgeschreven maar de kans dat hij het krijt van het veld zal gaan rennen week in week uit is ook relatief en wellicht te verwaarlozen. Wel zou hij uiteraard een waardeoordeel geven over de prestaties van Nick. Dit nemen wij ook mee in de verslagen. Goed voor een ieders vermaak dus. 

    Dan de laatste afhaker. Mag ik in de catagorie oorlogsmisdadigers Kevin Bosman. KWARTET! Beetje dat idee. Berghuis van Feyenoord naar Ajax was erg. Figo van Barca naar Madrid. Cruijff van Ajax naar Feyenoord. Het was hele vieze, laffe overstapjes. Maar wat onze voormalig Boss-man ons nu geflikt heeft is werkelijk buiten proportioneel. Hij kwam bij ons binnen als een jongen zonder zelfvertrouwen. Had het helemaal gehad met de selectie. Een zwerfhond zou je haast kunnen zeggen. Ter nauwer nood nog in leven gehouden maar randje van de afgrond. Maar wij ontvingen hem met open armen. We hebben hem stap voor stap beter gemaakt. Sterker. Fitter. De zin des levens weer gegeven aan de beste knul. Zelfvertrouwen groeide. Dit alles doordat DD9, destijds Zondag 3/2, hem op sleeptouw nam. En wat krijg je dan als hij eindelijk op niveau zit waar we enigszins vruchten van konden gaan plukken. Stank voor dank. De rug toegekeerd. Een dolk in de rug. Een aanslag waar zelfs onze Ceta bever niet door heen kon bijten. Hij vertelde even tussen neus en Nicks tanden door dat hij weer voor de selectie ging. Als een bliksemslag bij heldere hemel kwam het binnen. Maar we moesten er als groep mee dealen. We zijn de Boss-man kwijt. Het is hard. Maar het is de realiteit. Normaal zou je zeggen het ga je goed. Maar in dit geval zijn er maar 6 woorden toepasbaar. Je Leeft Niet Meer Voor Ons.

    Oke dan over op de orde van de dag. We zijn immers een voetbalteam. Al begint dat steeds moeilijker herkenbaar te worden als zodanig. Het neigt meer naar de jostiband verkleed als voetbalteam. Stelletje aangespoelde walvissen met lepra en niet ingeënt. Dit laatste geldt natuurlijk alleen voor Nick. Onze Nick die niet op zaterdag zou gaan voetballen en de honeurs aan Sven zou overdragen. Er is verdomd weinig van te merken. En opzich dat regelnickje als wil regelen is tot daar aan toe. Maar zichzelf ook nog opstellen is wel heel beperkt.  Hierover later meer. 

    Dan nog even inhakend op het keepersprobleem. Althans het was een probleem. Het is nu door Pim zo goed als opgelost. Onze Patje de Koevoet was jarenlang gevangen in eigen lichaam. Een lichaam voornamelijk bestaande uit Kapsalon, mayonaise (uit het vuistje), bier en patat. Dit moest anders besloot Patje begin van het jaar. Hij ging zijn roem elders zoeken. Gedeelde room wel in dit geval. De kilo’s moeten er af. Ik moet weer even helemaal fit worden. Dan zit er niks anders op dan dit te zoeken waar geen verleidingen zijn. Zo gezegd zo gedaan. Klemvast. Zo kon hij dit avontuur wel beschrijven. Maar dit alles gedaan om ons team sterker te maken. Dan heb je wel een groot hart hoor. “Ik had het zelf ook door. Er moest iets veranderen. Dan moet je soms offers brengen. Maar ik ben er achteraf enorm blij mee hoor. En ik ben 20 kilo kwijt, en ik heb Nick ruim 6 maandjes niet gezien door mijn avontuur elders. Win-win zou je kunnen zeggen. En ik was eindelijk eens klemvast! Ook wel lekker,” lacht Patje niet meer XXL.  

    Dan over naar de orde van de dag. Ik heb wel besloten, op veler verzoek, niet meer teveel over de wedstijden te zeggen. Niet meer schrijven alsof het nog het aanzien waard is. Ik zal proberen mij hieraan te houden. Het is in dit geval een dubbelverslag van zowel ASWH 41 uit als ZBC3 uit. 

    ASWH uit was de eerste wedstrijd na lange tijd. Dit was zichtbaar. Voelbaar. Merkbaar. Het woord drama zou nog een understatement zijn. Het was goed te zien dat we een aantal maanden niet meer gespeeld hadden. En ook zichtbaar dat een aantal helemaal geen ballen meer in hun hand hadden gehad. Of hooguit die van een (cel)maat. Enfin, het was niet best. 

    Ik kan hier ook weinig van maken. Behalve even een korte opsomming van enkele opvallende zaken. We wonnen met 5-4. Mischa scoorde er hier 3 van. Ook Corne wist te scoren. De tegengoals waren op zijn zachts gezegd niet nodig of wellicht houdbaar. Maar helaas was onze keeper even vergeten zich te ontdoen van een aantal eerder aangemeten objecten. Zie foto bij dit verslag. 4 tegengoals tegen een team van gemiddeld 50 is op zichzelf gezien niet heel goed. We kunnen niet alles op onze keeper afschuiven maar het klemvaste is er wel erg snel vanaf gegaan. 

    Maar de 3 punten waren binnen en voor een eerste wedstrijd is dat natuurlijk gewoon genoeg. Het veld was ook niet goed. De bal was zacht. De scheids een blinde heau meau, De vlagger gemeen. Gras was te hoog. De tijd was niet leuk. Parkeren was ook kut daar. Kleedkamer delen is ook niet ideaal. Geen thee in de rust. Pindasaus was te dun. Redbull in een plastic beker. Nick deed ook nog mee. Als je dit zo opsomt is het eigenlijk gewoon een mega prestatie. Trots op de mannen!! 

    Wedstrijd 2: ZBC uit. 

    Afgelopen zaterdag was er dan misschien toch meer verwachting. De kop was er af. Eerste wedstrijd weer gehad. Dus de hoop was dat we nu toch wel iets zouden spelen. Hoop doet leven zullen we maar zeggen. Maar de meeste dromen zijn bedrog. En nog meer van die soort dooddoeners. 

    De voorbereiding was gewoon goed. 3 wissels. Genoeg mensen dus zou je zeggen. Hoewel van de 14 waren er ook 2 Nick en Sjoerd. Laatstgenoemde was niet okselfris en had licht last van een aantal kwetsuren. Grote afwezige was Boy. Onze rots in de branding. Helaas moest hij naar de woonboulevard in Noord- Groningen om te kijken naar een nieuwe bank. Wel goed dat hij zich orienteert op het gebied van banken. Want als hij zo speelt als tegen ASWH zal dit toch wel de plek zijn waar hij iedere zaterdag minstens 70 minstens zal vertoeven. Maar dit geheel terzijde. En off the record. Uiteraard. 

    Enfin, de wedstrijd. Kort samengevat: het was weer niet heel best. We speelde in een 4-3-madame tussaud opstelling.

    1 keeper- 4 verdedigers- 3 middenvelders 1 spits en 2 wassenbeelden. Verassend was het wel. Heel praktisch niet perse. Youri had het nog wel regelmatig op zijn heupen en flitste regelmatig langs zijn de tegenstander en nam ook de 0-1 voor zijn rekening. Een mooie solo rondde hij keurig af in de verre hoek. Patje zit nog steeds een beetje gevangen. In zijn eigen lichaam. Naast vast zitten is vast staan ook een kwaliteit. Dit liet hij blij vlagen goed zien. Maar we hebben goede hoop dat de komende weken hij de vrije rol weer wat meer opzich neemt. We hebben immers niet graag dat Nick op die plek komt te staan. Maar Nick liet zien met zijn invalbeurt dat hij ook verkeert in een zeer beperkte vorm. Hij probeerde een balletje aan te nemen. Deze ging helaas door zijn benen. Hij probeerde een balletje te openen, helaas over de zijlijn. Het zat de , ooit zo makkelijk scorende spits, dan ook niet mee. Volgens eigen zeggen heeft hij weinig verkeerd gedaan. Maar hier dacht sterkhouder Sven toch anders over: “je speelt gewoon met 9 man als die Bever er in staat. Het wordt met de week minder. Tot welk punt is dit nog aanvaardbaar. We komen op een kruispunt. Accepteren we dit als groep nog of gaan we hem wegstemmen?” legt Sven nog eens uit. “Ik heb er mijn linker en rechter kleine teen voor over hoor”, vervolgt Sven.

    Maar we dwalen toch weer af. En toch weer te veel woorden vuil gemaakt aan zowel Nicksnut als aan deze kutwedstrijd. Net na rust wisten de mannen van ZBC nog tot scoren te komen ook en keken we nog lange tijd tegen een 1-1 aan. Gelukkig kreeg Sven nog een opleving en knalde de bal mooi met links tegen de touwen. Hierdoor werd het uiteindelijk 1-2. 

    Nog altijd de volle buit. 6 uit 2. Maar het spel is verre van flitsend. Bedroevend slecht zou je haast kunnen zeggen. Maar we moeten nog een beetje warm worden. De vaste looplijnen nog een beetje bijspijkeren. Wennen aan de nieuwe spelers. Dat heeft tijd nodig. Maar vooralsnog een kleerscheuren opgelopen. Komende zaterdag spelen we ook eindelijk eens een thuiswedstrijd. Te weten om 12:30 uur. Thuis tegen Oranje-wit 31. Altijd lastig. 

    Kom ons allen aanmoedigen. Ook al is het zaterdag. Ook de vaste kern onder aanvoer van Ries van Andel zal ons niet in de steek laten.Zoals bijvoorbeeld kevin Bosman wel heeft gedaan. Nee zulke streken maken we gelukkig niet te vaak mee! We hopen jullie dan ook allemaal te begroeten komende zaterdag! 

    Tot dan!