Het was alweer even geleden dat u iets gehoord even van de sterren van Dubbeldam 3, tegenwoordig door het leven gaand als Dubbeldam 2. Het blijft wennen. Temeer omdat Dubbeldam 2 klinkt als selectie. En een ieder die ons wel eens ziet spelen weet dat hier niets meer van te zien is. De winterstop heeft de meeste dan ook geen goed gedaan. Nog meer wintervacht, nog meer vlees op de botten en het vetpercentage is bij een enkele opgelopen naar een procentje of 80. Er worden zelfs gewichten genoemd van 117,4. En dit is ’s morgen gewogen. Geen misselijke cijfers dus. Zouden de sterren dan wel klaar zijn voor de 1e wedstrijd van 2025…
Het was ijzig koud te noemen op de 2e dag van februari. Onze sterren van Dubbeldam 2 wachten direct een een loodzware wedstrijd. Uit tegen IFC. Een affiche waar een ieder die ons kent van weet dat niemand er echt op zit te wachten. Er zijn al best wat incidentjes geweest, opstootjes, stakingen, ruzies en noem zo maar op. Meestal ingeleid door de vervelendste en meest irritante man van de Drechtsteden: Prem. Maar gelukkig spelen we dit jaar tegen IFC 3. En daar is deze beste man niet bij betrokken. Het begon dus al goed.
Voorafgaand aan de wedstrijd waren er afgelopen donderdag zelfs een 9-tal idioten bereid gevonden te willen trainen met Nick. Uiteraard met positieve tegenzin. Maar sommige wilde, niet geheel tevergeefs, wat werken aan de conditie en / of balgevoel. En dus was er een zeer goede voorbereiding op de clash met IFC. Het latje trap (laatste moet een rondje geven) is dit keer helaas niet verloren door Arne. Ditmaal schoot hij aller een-na-laatste de bal op de lat. De laatste wil niet genoemd worden. En dat respecteren wij uiteraard. Er zijn geruchten dat hij pas vrijdagochtend klaar was. Maar dat moet u Sven zelf maar vragen.
In de winterstop was er ook nog wat slecht nieuws te brengen over onze toch al flink uitgedunde (figuurlijk gezien dan, nou ja niet echt figuurlijk maar ook niet letterlijk, afijn u snapt me) selectie. Een blessure is uit de catagorie: je verwacht het niet. En de ander eigenlijk ook.
Om te beginnen met onze vaste droeftoeter Jespertje. Ieder verslag probeer ik hem niet te noemen maar hij doet er telkens alles weer aan om de headlines te halen. Het zit zo: Jespertje doet wel eens Padellen. U kent het wel: die hippe campingsport. Past uitstekend bij Jespertje. Laagdrempelig, je hebt er geen conditie voor nodig, nauwelijks techniek en het duurt maar een uurtje. Echter zelfs hier is het blessurespook Jespertje niet positief gezind. En zodoende heeft hij met dit spel 21 ribben gekneusd. Jespertje wilde namelijk een balletje terugslaan. Dit bleek fout 1. Hij wilde een balletje terugslaan vlakbij het glas. Dat was zijn tweede fout. Hij wilde die doen op een rennend tempo in een gestroomlijnde actie waar een vleugje techniek gevraagd werd. Dat was de laatste fout die Jespertje maakte. Hij vloog frontaal tegen het glas aan. Een klap van jewelste. Voor de mensen die zich afvragen hoe het met het glas gaat: Naar omstandigheden best goed. Niks gebroken maar wel erg geschrokken. En dus zijn we Jespertje voorlopig kwijt. Vermoed wordt tot zeker medio 2028. We wensen hem uiteraard vanaf deze positie een goed herstel toe. We wilde eigenlijk een fruitmandje sturen maar niemand wilde voor je lappen. Sterkte, jespertje!
De tweede uiterst onverwachte afhaker (als die al was aangehaakt tenminste) is Patrick Stolk alias Blikkie XXL. Hij schijnt na vele scans, onderzoeken, MRI’s, gesprekken met specialisten en chirurgen best een slechte knie te hebben. Gek dat zoiets dan altijd maar onopvallend is gebleven. “Ik snap hier niks van. Heb er nooit echt last van gehad. Het is niet zo dat ik als een geep rondloop en mijn knie heel gek neerzet ofzo. Nee, voor mij, en de rest van mijn familie, is dit een ongekende klap. Dit zag niemand aankomen” aldus PS. “Een operatie zou eventueel noodzakelijk zijn. Maar hierin worden de opties nog bekeken. Ik kan midden in het toernooiseizoen namelijk geen klaverjas training missen, aldus PS.
Gelukkig hadden we nog wel 14 man bereid gevonden vandaag richting HIA af te reizen. Het was slechts -5 graden (beetje ons doelsaldo) dus de ambitie spatte bij een ieder van de gezichten af. En lekker ijslaagje op het kunstgras van IFC zorgde voor nog meer vreugde bij het bereiken van het sportpark. Het was dringen geblazen om op de bank te komen. Maar Adje had dit keer geen risico genomen en kwam een stief kwartiertje te laat en de bever was onvergebittelijk en zodoende moest Adje in de dugout plaats nemen. Wel was onze bever zo verstandig om er zelf ook plaats te nemen. Althans figuurlijk dan. Hij nam de vlag ter hand om als assistent scheidsrechter toch zijn steentje bij te dragen. Klasse Nick.
De wedstrijd begon in de volgende opstelling:
Patje in de goal uiteraard.
Achterin: Boy, Jeroen, Michel D en Arne. Middenveld: Tak, Wap, Sven en Corne. En voorin Sjoerd En Boss-man.
Op de bank dus Nick, Adje en Enzo.
Maar met laatst genoemde was iets vreemds aan de hand. Hij was gekomen naar Dubbeldam. Hij was meegegaan naar IFC. Hij had zich omgekleed. Hij was naar buiten gegaan in zijn kleding toen Nick hem wederom op de bank had geplaatst. En toen de aftrap volgde was er van Enzotje geen enkel spoor meer. Een bijzonder vreemde situatie.
De geruchten gaan dat hij het te koud vond en zijn kind als dekmantel heeft gebruikt. Maar dat zijn slechts geruchten. Andere roddels zijn dat hij absoluut geen zin had in een of andere kinderverjaardag later die dag en hierdoor iets moest veinzen om daar mooi onderuit te komen. Hoe dan ook: Hij was weg. Hopelijk later meer hierover. Laten we overgaan naar de essentie van deze verslagen: de wedstrijd.
Ok, laten we net doen of die laatste zin waar is en een soort van verslag maken van de wedstrijd. Ten eerste: voetballen op een normaal veld lukt ons al luttele jaren niet meer. Voetballen op een ijzig kunstgrasveld; Dat gaat nog net iets minder goed kan ik je melden.
We probeerden wel wat rond te spelen naar elkaar maar we hadden zichtbaar moeite met de bal, het veld, het ijslaagje en de shirtjes. Aannames gingen niet heel lekker. De eerste 12 balcontacten van Sjoerd waren of te hard ingespeeld, of zeker 22,5 cm naast zijn imposante lichaam of er zat een stuit in waar de spits geen vat op leek te krijgen. Laten we het zo zeggen met een halve liter bier kan hij beter omgaan. Heel even twijfelde hij zelf nog of hij het juiste schoeisel aanhad. Maar nee het waren wel degelijk voetbalschoenen.
Als klap op de vuurpijl hadden Patje en Wappie nog niet door dat het veld wat gladjes was. Patje besloot dwars door het midden Wappie even keihard in te spelen. Hij had hetzelfde probleem als Sjoerd en deed een dappere poging te bal te kaatsen dan wel aan te nemen en deze kwam keurig in de voeten van de spits van IFC en die maakte gretig gebruik van dit verlate kerst presentje. 1-0 dus.
Inmiddels was er wat nieuws over front Enzo. Het schijnt dus wel te maken te hebben met zijn kleine spruit. Hij zou thuis nodig zijn. Want het kind in kwestie was ziekjes. En dan is Enzo wel degene die er bij moet zijn. Met zijn rustige hartslag en kut opmerkingen weet hij ieder kind tot rust te krijgen. Maar hierover later nog iets meer.
Op het veld leken we inmiddels iets meer de draai gevonden te hebben. Wat kleine uitvalletjes en een schot van Sjoerd waren onze wapenfeiten. Helaas ging het schot van Sjoerd een kleine 2 meter over. Het was overigens een lobje/ stift. 8 voor de moeite 2 voor de uitvoering. Maar ga zo door, Sjoerd!
Toch wisten we niet veel later de gelijkmaker te scoren. Via een cornerbal die op het hoofd van Michel werd klaargelegd werd door laatstgenoemde gepromoveerd tot doelpunt. 1-1. Maar helaas heel lang konden we hier niet van genieten. Al vrij snel werd Arne er weer eens uitgerend door de rechtsbuiten van IFC en deze gaf de bal voor en bij de tweede paal werd deze binnen gefrommeld. Corne en Boy waren nog even aan het bijpraten over eventuele kozijnen die Corne wilde aanschaffen. Boy moest even kijken of deze op voorraad waren en wat de levertijd dan is. De spits had daar verder weinig boodschap en scoorde dan maar ook gewoon geheel vrij gelaten de 2-1 in.
Maar niet getreurd we kwamen nog terug. Na een mooie steekbal van Bossman op Sven kwam onze sleepkoning 1 op 1 met de keeper en deze schoof de bal keurig langs de ontzettende matige maar vast hele aardige keeper. 2-2. Dit was tevens de ruststand. We gingen binnen maar even opwarmen en uiteraard even polsen hoe het met Enzo zou gaan.
In de kleedkamer was alles goed. Puntje op de i. even wat tips en tricks van grootheid Nick aan eenheidsworsten Sjoerd en Arne en we konden weer verder. Echter hield vooral Enzo ons bezig. Zo plots weggaan. Dan moet het wel flink mis zijn. De geruchten zijn inderdaad dat er voor controle toch even naar het ziekenhuis moest worden gegaan. Niks mega ernstigs maar puur om dingen uit te sluiten. Hierover later meer.
De tweede helft begon en er werd nog even gewacht met wisselen. We begonnen niet al te best en IFC had duidelijk het betere van spel. De overigens super sportieve wedstrijd waarin 0,0 problemen waren (mag gezegd worden) kon alle kanten op. Dubbeldam kreeg de bal maar niet weg en voetballend was er weinig over. Nick had dan ook maar even 2 wissels in petto. Arne verliet het veld voor Adje. En Corne ging vlaggen ipv Nick. Een ietwat teleurgestelde Arne verliet mokkend het veld. “Die bever moet mij altijd hebben. Ben er gewoon helemaal klaar mee, legt de Duitse linksback uit.
Hij weigerde ook de vlag te hand te nemen en neemt de boete van € 250,- voor het niet vlaggen dan ook gewoon voor lief. Maar het was duidelijk dat dit iets is wat de ploeg niet kon gebruiken. Gelukkig kwamen we wel vrij snel op 2-3 door een doelpunt van Boss-man. Die bracht de gemoederen iets tot bedaren. Maar niet voor lang. Want niet veel later ging er een afstandsschot van IFC in. Via via ging hij erin. Patje stond helaas op zijn verkeerde beenham en kon niet meer naar de andere hoek. 3-3 dus.
Met nog een kleine 20 minuten op de klok werd er toch ook weer uitgekeken naar de situatie van Enzo. Hij is gearriveerd bij de huisartsenpost en moet even wachten tot hij aan de beurt en ze kunnen kijken naar de situatie. Spanning ten top dus. Ook de wedstrijd bracht de nodige spanning. Met 3-3 op het bord kon het alle kanten op. We kregen meer grip op het spel en hadden best wat kansen ook. Maar ook IFC kwam er goed uit middels hun 2 snelle en behendige buitenspelers.
Maar het was weer een Dubbeldams kwartiertje. De schwung kwam er in. En Sjoerd inmiddels op rechtshalf geposteerd had ook er ook steeds meer zin in en speelde op zijn onbekende positie een zeer sterkte 2e helft. En Nick moest helaas voor iedereen de 3-4 maken. Na een mooie actie van Sven en Bosman kreeg hij de bal panklaar voor de goal en schoof de bal rustig (raakte hem alsnog wel helemaal verkeerd maar oke) in de verre hoek. En met nog een paar minuten te gaan hadden we nu toch wel de beste papieren.
Een aantal heldhaftige acties van Michel en Adje, die zich als een leeuw voor de bal wierpen om een goal te voorkomen, hielpen ons om op voorsprong te blijven en net voor tijd kwamen we via een vlijmscherpe en goed uitgespeelde counter op 5-3. Bosman werd diep gestuurd en faalde niet oog in oog met de keeper en passeerde hem en schoot de bal keurig tegen de touwen. 5-3 dus! Of eigenlijk 3-5 dan natuurlijk! Heerlijk! De scheids floot vrijwel direct hierna af.
Ook na de winterstop zitten we dus nog altijd in de winning streak en denderen we af op europees voetbal plaatsen. Met nog een lange weg te gaan klommen we door deze overwinning op IFC naar een derde plaats op de ranglijst. De laatste 6 wedstrijden werden er 15 punten binnengehaald. Grote klasse mannen!
Dan nog even terugkomend op de situatie van Enzo. In het ziekenhuis werd alles onderzocht en bekeken en uiteindelijk is er gelukkig niks ernstigs geconstateerd. Gewoon een huilend kind die misschien zijn zin niet kreeg. En hierdoor wat gek begon te doen. Hij werd weer naar huis gestuurd en het bleek een geval eind goed al goed. Speciaal voor ons werd er in het ziekenhuis nog wel even een foto gemaakt. Zie hieronder aan het verslag. Gelukkige papa met kleine huilbaby. Maar eind goed al goed!
Volgende week spelen we weer thuis. Op het bekende tijdstip. Er zijn nog enkele kaarten beschikbaar via onze vaste kanalen en uiteraard via onze supportersvoorzitter Ries van A. Tot volgende week!
Uw verslaggever