• Het is alweer donderdag, de derde dag van de Avondvierdaagse, traditioneel de zwaarste dag voor
    onze jongens en meiden. Speciaal voor deze dag is er een moeder ingevlogen die zichzelf de
    schapendrijver noemt. Al op de eerste twee dagen was het veel mensen opgevallen: Dubbeldam is
    misschien niet de grootste groep, maar wél vaak de langste in de stoet.

    Vol energie gaat onze schapendrijver aan de slag. Ze papt direct aan met de mannen van Sporting
    Delta en weet alvast zeker: mocht het nodig zijn, dan kan ze hun vlaggenstokken lenen om onze
    kinderen tot spoed te manen. En het werkt. Een compacter voetbalteam is nog nooit eerder
    gesignaleerd bij de Avondvierdaagse.

    We gaan even terug naar het begin van de avond. Zoals elke dag staan er marktstandjes met appels,
    bananen en stukken komkommer. Er is meer dan genoeg voor alle kinderen en vlak voordat we het
    terrein oplopen, kunnen ook de waterflesjes nog worden gevuld. Zoveel gezondheid, het is bijna eng.
    Gelukkig is het morgen vrijdag en dat betekent voor de kinderen boven alles: snoep, snoep en nog
    eens snoep.

    Omdat er regen in de lucht hangt en de kans bestaat dat we doorweekt binnenkomen, mogen we
    vandaag maar liefst drie minuten eerder vertrekken. Iedereen heeft haast. Dit is vrijwel zeker de
    snelst gelopen route van deze week. Een van de Sporting-mannen verzucht: ‘Hadden we maar elke
    dag regen gehad.’ We zullen deze smeekbede onthouden. Mochten we volgend jaar vier dagen
    stromende regen hebben, dan vragen we hem of hij er nog steeds zo over denkt.
    Ondanks een paar kleine buien houdt Sporting Delta de moed erin. Ook vandaag zingen ze vrijwel de
    hele route. En als ze brullen: ‘En als ze ons niet horen...’, vraagt iedereen zich af hoe doof je wel niet
    moet zijn om dit níet te horen.

    Hadden we gisteren al een vleugje geschiedenis, ook vandaag kijken we even terug in de tijd. Voor de
    écht oude mensen onder ons: op de plek waar de stoet twee keer langskwam, stond ooit een
    kameel. En voorbij die kameel? Dan ga je richting Dubbeldam.
    Het wordt dus een kleine thuiswedstrijd voor onze mannen en vrouwen. Aan de andere kant van de
    N3 zien we dan ook verschillende bekende Dubbeldammers.
    Onze kleine helden hebben geen idee dat Sandra niet alleen de allermooiste foto’s maakt, maar ook
    verantwoordelijk is voor onze website en de socials. Vandaag legde zij de bonte stoet vast op beeld.
    Even verderop stond nóg meer Dubbeldam-geschiedenis: mannen die al meer dan vijftig jaar lid zijn
    van onze vereniging en ons jongste erelid. Voor de voetballertjes misschien niet zo spannend, maar
    het is mooi om te zien dat zoveel Dubbeldammers, ondanks de dreigende regen, langs het parcours
    zijn gaan staan om ons voorbij te zien lopen.

    Morgen is het vrijdag. Al zouden we tien schapendrijvers inhuren, het zou geen verschil maken. Onze
    Dubbeldammertjes zullen worden afgeleid door ouders, opa’s en oma’s, vrienden, buren en familie.
    Ze zullen, zoals de traditie voorschrijft, overladen worden met snoep en uiteindelijk compleet
    gesloopt hun entree maken in het stadion van FC Dordrecht.
    Dat alles is voor morgen. We kijken ernaar uit en hopen iedereen die deze woorden leest, dan langs
    de kant te zien staan.

    Heb ik trouwens al iets gezegd over de parkrun? Zaterdag a.s. om 9:00 uur in het Wantijpark kunt u
    gewoon zélf lekker wandelen of hardlopen.