• De afgelopen zijn de allergezelligste spelers van de Zaterdag vooral bezig geweest om hun voetbaltalenten te verbergen voor Vincent de Klerk, onze nieuwe trainer van het eerste.
    Op het juiste moment op vakantie gaan, blessures faken en net doen of je geen bal kan aannemen, alles werd uit de kast gehaald om maar in het Derde uit te mogen komen en zo staat er een fris en talentvol team aan de start van het bekertoernooi.
    De verwachtingen zijn hooggespannen, er kan eigenlijk niet verloren worden van het tweede van Pelikaan en de champagne staat dan ook al koud. De scheidsrechter van vandaag is Wim van Horssen en hoewel zijn zoons bij Dubbeldam voetballen, weten we nu al dat hij eerlijk zal fluiten. Daarnaast schijnt Wim het ook prettig te vinden om Leon een kaart te geven.
    Omdat de coronamaatregelen bij Dubbeldam strikter zijn dan bij Pelikaan, zijn er verschillende Dubbeldamteams uitgeweken naar de velden in Zwijndrecht. Zo zien we de 15-2 en de MO19-2 van André Stam, die toevallig ook tegen Pelikaan spelen. Onze 15-2 wint met 1-3 van de 15-1 van Pelikaan, terwijl onze meiden van de 19-2 gelijkspelen.

    Rond twaalf uur begint op het hoofdveld de wedstrijd van onze mannen en de tactiek lijkt simpel, maar doeltreffend te zijn: Pelikaan mag het spel maken en een doelpuntje tegen krijgen, is voor Dubbeldam totaal geen probleem. Dubbeldam wacht op slecht weer en de vermoeidheid van de tegenstander om dan in de tweede helft genadeloos toe te slaan.
    In de eerste helft werkt het strijdplan voortreffelijk. Pelikaan combineert lekker en Dubbeldam doet voor de vorm een beetje mee. Het is een wedstrijd zonder overtredingen en de sfeer is prima. We zien kansen in de derde en zesde minuut, maar Noah staat als een beest te keepen.
    In de negende minuut lijkt er gescoord te worden door Pelikaan, maar gelukkig voor ons is er gevlagd voor buitenspel. Het is dan even wachten op zowel de doelpunten als op de eerste regendruppels en na een klein half uur spelen besluit Pelikaan om drie keer te scoren binnen acht minuten.
    Inmiddels is het dan ook gaan regenen en staat uw verslaggever onder de paraplu van vader René van onze beoogde topscoorder Leon van der Weijden en terwijl het kunstgras langzaam verandert in een modderpoel krijgt Dubbeldam een vrije trap. De bal wordt hoog ingeschoten en alsof hij opgetild wordt, torent Leon hoog boven iedereen uit om de bal lekker strak in het doel te koppen.
    Als de scheidsrechter af fluit voor de rust moet uw verslaggever spoorslags naar Oranje Wit en laat hij een elftal achter waar het strijdplan perfect uit lijkt te komen. Nu maar hopen dat het blijft regenen in de tweede helft, dan kan het niet anders dan dat onze mannen zegevierend naar huis vertrekken.

    Omdat hij zich in de tweede helft vooral bemoeide met het bijna perfecte vlaggen van de grensrechter van onze tegenstander heeft Leon niet alles meegekregen in de tweede helft, maar hij wel gevoeld dat het nog maar een kleine tien minuten geregend heeft.
    Daarmee viel de hele strategie van onze mannen volledig in het water, hoewel dat natuurlijk een beetje vreemd leest.
    Pelikaan lijkt dit door te hebben en direct na de laatste regendruppel staat de 4-1 op de borden. Dan is het Selcuk Deger, de broer van Teoman, die met slechts negen-en-een-halve vinger de keeper weet te omspelen en zo de stand weer naar een verschil van twee te brengen. Niet alleen brengt hij de spanning terug in de wedstrijd, ook weet hij hiermee de score van Leon te evenaren op de topscoorderslijst van dit seizoen.
    Het spelbeeld blijft nu hetzelfde. Dubbeldam probeert steevast te blijven verdedigen, maar sommige aanvallen waren gewoon te rap en te snel. Dus liep Pelikaan uit naar 6-2 en dit ondanks het feit dat onze geweldige rechtsback Steven van de Velde zijn eerste paar speelminuten met een zieke sliding weet te bekronen.
    De 6-2 is ook de einduitslag is geworden. Twee keer 3-1 verloren zullen we maar zeggen... dat verlicht alweer voor 50% de pijn.