Zondagmiddag, tien voor halfzes. De spelers van Waspik bedanken de toeschouwers voor hun steun. Vier ervan - Jes Zijlmans, Guido van den Hoven, Wayne Hubeek en Tom van Ool – zijn de vooruitgeschoven posten: zij hebben hun laatste wedstrijd gespeeld in het eerste elftal. Het einde is heel zuur: een herhaling van 2010 komt er niet. Toen promoveerde Waspik in de finale tegen Terheijden voor de eerste keer in zijn bestaan naar de derde klasse. Terheijden heeft weer die kans, maar treft Dubbeldam. En niet Waspik.
Afscheid met promotie, dat zou een droom zijn geweest. Zeker geen hersenspinsel, want had Waspik in de competitie Be-Ready, dat nagenoeg al zijn wedstrijden won, niet getroffen was het ticket al lang en breed binnengehaald. Dus moest het maar via de omweg gebeuren.
Oude bekende
Met Dubbeldam kwam een oude bekende naar sportpark Elzenhage. Twee keer dit seizoen ontmoet, twee keer verloren. En twee keer in het mes gelopen: frank en vrij aanvallen – het handelsmerk van de mannen van trainer Emiel Heefer – Dubbeldam sloeg toe in de counter. Dus is de tactiek aangepast: meer het accent leggen op de verdediging, de drang naar voren beteugelen.
En dat pakt heel goed uit. In de eerste helft zijn de Zuid-Hollanders nauwelijks gevaarlijk. Waspik wel degelijk. Na dik een kwartier levert dat al een voorsprong op. Guido van den Hoven, die net daarvoor met een schuiver doelman Davey van Pelt heeft getest, heeft een puike voorzet in huis, Lesley Verschuren hoeft maar te knikken: 1-0.
Dat het in de eerste helft bij die ene treffer blijft, dmag Dubbeldam blij mee zijn. Verschuren, de beste man van het veld, krijgt nog twee prachtige mogelijkheden om de weg naar de finale te plaveien. Eenmaal gaat de bal voorlangs, bij de tweede poging verijdelt Van Pelt met een prachtige reflex een feestje rondom de aanvaller.
Pal na de hervatting móet het 2-0 staan. Rowen Kanters dwingt de doelman tot een uiterste krachtsinspanning, hij slaat de bal voor de voeten van Verschuren. Leeg doel, toch over de lat. Even later is het bijna gelijk, maar Wil Vervoort redt op de doelllijn de meubelen voor de gastheer.
Rode kaart
De thuisclub is dreigender, de stekker wordt er echter niet uitgetrokken. En in de 76e minuut wordt daarvoor de tol betaald als Jordy Wouters via de muur de onverdiende gelijkmaker binnenschiet. Luttele minuten nadien moet Waspik een tweede klap verwerken: in zijn laatste wedstrijd krijgt Wayne Hubeek na een overtreding direct rood van scheidsrechter Addy IJzerman.
In de verlenging wordt niet gescoord. Strafschoppen, waarmee Waspik afgelopen seizoen een slechte verhouding had, moeten de beslissing brengen. Van den Hoven mist, maar mag de pingel opnieuw nemen doordat de doelman te vroeg heeft bewogen. De tweede keer is het wel raak. Vervoort, na de rust nog de redder, schiet de vierde naast het doel. Dubbeldam maakt geen fout, de droom van promotie is doorgeprikt.
De vier vrienden hebben gezamenlijk besloten om te stoppen. ,,Nee, we laten geen gat achter”, zegt aanvoerder Van den Hoven, die vooral vanwege en blessures het eerste vaarwel zegt. ,,De jonge gasten trekken de kar al.”
Hij kan terugkijken op mooie jaren. ,,Het ging altijd ergens om. Promotie of degradatie.” Het mooiste? ,,De periodetitel gepakt in de derde klasse.” Minder mooi, daar hoef je niet naar te vragen. Gedegradeerd. En zondag te vroeg afgezwaaid.
Waspik – Dubbeldam 1-1 (1-0) 14. Verschuren 1-0. 75. Wouters 1-1. Rode kaart: Hubeek (Waspik)